Dominic Thiem
Biografía | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 3 de setembro de 1993 (31 anos) Wiener Neustadt (Austria) | ||||||||||||||||
Residencia | Lichtenwörth (pt) | ||||||||||||||||
Altura | 185 cm | ||||||||||||||||
Peso | 79 kg | ||||||||||||||||
Lateralidade | destro | ||||||||||||||||
Actividade | |||||||||||||||||
Ocupación | tenista | ||||||||||||||||
Período de actividade | 2011 - 2024 | ||||||||||||||||
Patrimonio estimado | 30.146.603 $ (1 de abril de 2024) | ||||||||||||||||
Nacionalidade deportiva | Austria | ||||||||||||||||
Deporte | tenis | ||||||||||||||||
Disciplina deportiva | tenis individual tenis dobres | ||||||||||||||||
Man de xogo | destro | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Familia | |||||||||||||||||
Parella | Kristina Mladenovic (2017–2019) Lili Paul-Roncalli | ||||||||||||||||
Irmáns | Moritz Thiem | ||||||||||||||||
Premios | |||||||||||||||||
Páxina web | dominicthiem.at | ||||||||||||||||
Dominic Thiem, nado en Wiener Neustadt o 3 de setembro de 1993, é un xogador de tenis austríaco, que actualmente ocupa a terceira posición da clasificación da ATP.[1] A súa mellor posición na clasificación foi o número 3, conseguiuno o 2 de marzo de 2018, mentres que en dobres alcanzou o posto n.º 86 o 3 de outubro de 2016.
En 2020, logrou gañar o seu primeiro Grand Slam no Aberto dos Estados Unidos tras remontar 2 sets a Alexander Zverev na final. Adicionalmente, logrou chegar a dous finais do Torneo de Roland Garros (2018 e 2019), perdendo ante Rafael Nadal en ambas as ocasións, e a unha final do Aberto de Australia (2020) perdendo ante Novak Djokovic, máis unha cuarta rolda en Wimbledon 2017; así mesmo, chegou á final do ATP Finals en 2019, e a tres finais de Masters 1000, gañando a final de Indian Wells 2019, proclamándose vencedor fronte a Roger Federer e alzando así o primeiro Masters 1000 da súa carreira.
Destacan as súas vitorias sobre Roger Federer no Masters de Roma 2016, Stuttgart 2016, Masters de Indian Wells 2019, Masters de Madrid 2019 e ATP Finals 2019 (cun balance a favor de Thiem sobre Federer de 5 xogos gañados sobre 7 enfrontamentos); Rafael Nadal en Buenos Aires 2016, os Masters de Roma 2017, Madrid 2018 e o Torneo Conde de Godó 2019 todas sobre terra batida, Aberto de Australia 2020 e ATP Finals 2020. Sobre Novak Djokovic en Roland Garros 2017, Masters de Montecarlo 2018, Roland Garros 2019 e ATP Finals 2019.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Xuvenil
[editar | editar a fonte]Thiem chegou a clasificarse como n.º 2 da clasificación mundial ITF Xuvenil combinado o 3 de xaneiro de 2011.[2] O seu maior éxito foi chegar á final de Roland Garros na categoría júnior, na que perdeu co americano Bjorn Fratangelo por 6–3, 3–6, 6–8.[3] Thiem completou a súa carreira xuvenil ao gañar os seus últimos tres torneos en individuais, que culminou co título do prestixioso torneo Orange Bowl, tras vencer ao seu compatriota Patrick Ofner en Florida, Estados Unidos. Terminou a súa carreira júnior cunha marca de 115-33 en individuais e 49-32 en dobres.
Primeiros anos de carreira
[editar | editar a fonte]Recibiu unha wildcard para xogar o ATP 250 de Kitzbühel en Austria, e no seu primeiro partido como profesional con só 16 anos, enfrontouse ao español Daniel Gimeno perdendo por 4-6, 2-6 na primeira rolda. Despois recibiu outra wildcard, esta vez para xogar o ATP 250 de Bangkok en Tailandia perdendo na primeira rolda ante o experimentado finlandés Jarkko Nieminen por 6-1, 4-6 e 7-5 nun gran partido do austríaco. Despois recibiu outra invitación para xogar o ATP 250 de Viena en Austria, na primeira rolda enfrontouse ao veterano local excampión de Grand Slam, ex No. 1 do mundo e tamén invitado Thomas Muster, o mellor tenista da historia de Austria, quen xogou o último partido da súa carreira dende o seu regreso ao circuíto. 10 anos despois do seu primeiro retiro, Thiem gañou ao ídolo local por un claro 6-2 e 6-3 gañando o seu primeiro partido ATP con só 17 anos.[4] Na segunda rolda perdeu contra o xogador belga Steve Darcis por 2-6, 2-6.
Quedou 1-2 nos partidos de ATP World Tour (o seu mellor resultado foi no Torneo de Viena; gañou a Lukáš Lacko e perdeu con Marinko Matosevic). En Futures logrou 34-15, con tres títulos en catro finais, o primeiro en República Checa e os dous seguintes en Marrocos, todos en terra batida.
Primeira final ATP
[editar | editar a fonte]No principio do ano 2014, clasificou para o Torneo de Doha (perdendo ante Peter Gojowczyk na primeira rolda), no primeiro Grand Slam da súa carreira: o Aberto de Australia, venceu en primeira rolda, sendo esta a súa primeira vitoria nun cadro principal en Grand Slam. Logo en segunda rolda perdeu ante Kevin Anderson en sets corridos. No Torneo de Rótterdam (a súa primeira participación nun ATP 500) venceu en primeira rolda a Jarkko Nieminen, perdendo ante Andy Murray en tres sets na segunda rolda; polo que entrou no Top 100 por primeira vez no posto 99 o 17 de febreiro.
Logo, no mes de marzo clasificouse tanto para o Masters de Indian Wells como para o de Miami. No seu primeiro Masters 1000 (Indian Wells) conseguiu chegar ata a terceira rolda tras gañar a Daniel Kosakowski e Gilles Simon (n.º 23 e ex Non. 6 do mundo) nas primeiras roldas en dous sets. Caería ante Julien Benneteau por 6-7(3) e 4-6 na seguinte rolda. En Miami gañou a Lukáš Rosol na primeira rolda por 7-6(6) e 6-4, caendo ante Tommy Robredo despois dun resultado duro 4-6 e 6-7(8).
Tres títulos ATP
[editar | editar a fonte]Chegada ao Top ten, primeira semifinal en Grand Slam.
[editar | editar a fonte]Comezou o seu ano no Torneo de Brisbane alcanzando as semifinais tras derrotar a James Duckworth e Denis Kudla e en cuartos derrotou ao terceiro preclasificado Marin Čilić por 2-6, 7-6(4) e 6-4. Pero perdeu ante o campión defensor Roger Federer en dous sets por un claro 6-1 e 6-4. Logo xogou o Torneo de Sídney onde foi segundo cabeza de serie e polo tanto xogou dende a segunda rolda onde se enfrontou a Gilles Müller e retirouse por unha bocha no pé dereita cando caía por 7-6 e 2-2.
Despois no Aberto de Australia comezou vencendo a Leonardo Mayer na primeira rolda por 6-2, 7-6(6), 4-6 e 7-6(7), na segunda rolda derrotou máis doadamente a Nicolás Almagro por 6-3, 6-1 e 6-3 pero foi derrotado polo belga David Goffin na terceira rolda por 6-1, 3-6, 7-6(2) e 7-5.[5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Ranking ATP Single - Masculino".
- ↑ itftennis.com (ed.). "Dominic Thiem Men's Singles Overview". Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2021. Consultado o 12 de marzo de 2021.
- ↑ Bjorn Fratangelo toma el relevo de John McEnroe en París
- ↑ Fue el adiós definitivo de Muster
- ↑ "Goffin no desaprovecha oportunidades". vavel.com. 22 de xaneiro de 2016. Consultado o 18 de xaneiro de 2019.